Apolonia Dobkowska miała odziedziczyć wielki majątek ziemski, wyjść za mąż i wieść szczęśliwe życie. Niespodziewanie zimą 1940 roku została wraz z całą rodziną wsadzona do towarowego pociągu i wywieziona pięć tysięcy kilometrów od domu. Młoda dziewczyna zmieniła pokoje swojego dworu w Szczepankowie na zmarzniętą ziemię Syberii. Apolonia podejmie nieludzki wysiłek, aby zapewnić przetrwanie swojej rodzinie, a zwłaszcza młodszemu bratu. Gdy pozostawiony w Polsce ukochany nie daje znaku życia, a wizja powrotu do kraju coraz bardziej się oddala, Apolonia zaczyna szukać szczęścia tam, gdzie pozornie nie powinna go odnaleźć – w ramionach zakochanego w niej Andrieja. Po zakończeniu wojny nadchodzi długo wyczekiwany moment powrotu do kraju. Czy życie napisało dla tej historii szczęśliwe zakończenie?

Kołyma – sowieckie łagry, podlegające NKWD, utworzone na początku lat trzydziestych po odkryciu na bezludnych obszarach bogatych zasobów naturalnych: węgla, platyny, uranu i ropy naftowej, a nawet złota. W lutym 1931 roku na tereny przyszłych łagrów przybyli pierwsi więźniowie. W początkowych latach funkcjonowania obozów śmiertelność wśród łagierników wynosiła ok. 80%. Kołymskie obozy budziły grozę z powodu surowego klimatu oraz złych warunków bytowych – kierowani tam byli więźniowie „szczególnie niebezpieczni” dla władzy sowieckiej. Pracę przerywano dopiero przy -54°C. Książka zawiera w większości nigdy niepublikowane drukiem relacje tych, którzy przeżyli białe piekło sowieckich łagrów dalekiej północy. Ze wzruszeniem spisywaliśmy tekst ze starych maszynopisów i odręcznie pisanych świadectw. Publikujemy także reprodukcje listów, pamiątek i dokumenty, które pozostały w archiwach kultywujących pamięć polskiej tragedii łagierniczej. Ci, którzy ocaleli, opowiadają o obozowym życiu na Kołymie, o dramatycznych zajściach, których byli świadkami i ofiarami. Tragedia odcisnęła na ich życiu krwawe piętno – już na zawsze.

Poruszające wspomnienia z syberyjskiego zesłania. Wyjątkowy powrót po 70 latach na miejsce zsyłki. Przejmująca opowieść. - Wiesław Adamczyk, autor bestsellera Kiedy Bóg odwrócił wzrok Ta historia towarzyszyła mi od zawsze, z nią dorastałam i szłam przez życie (...). Nigdy nie była moją własną historią, lecz historią przeżyć mojej rodziny z lat 1940-1946 i dziejów syberyjskiego zesłania moich dziadków. Po latach wyrywkowego obcowania z nią przyszedł czas, żeby wszystko uporządkować, zapisać, przekazać dalej. - Dagmara Dworak. W ten sposób powstał unikatowy zapis wspomnień dwojga żyjących uczestników tamtych wydarzeń Danuty i Bogusława. Ich przeplatające się wypowiedzi malują całościowy obraz najpierw przedwojennego rodzinnego życia w Hajnówce, potem tragedię wywózki, dramat syberyjskiej tułaczki, powrót do Polski, a wreszcie podjętą po dziesięcioleciach próbę odtworzenia trasy dawnej tułaczki i odwiedzenia miejsc zesłania. Do książki jest dołączony jedyny w swoim rodzaju film: dokument z wyprawy Bogusława na Syberię szlakiem dawnej zsyłki, wzbogacony wypowiedziami obojga rodzeństwa oraz archiwalnymi materiałami z epoki. Ta historia jest mi szczególnie bliska. Też straciłem na Wschodzie w mrokach totalitaryzmu rodzinę, a z nią ważną część tożsamości. Wiem, jak obsesyjna może być potrzeba powrotu. Dlatego rozumiem, ale i podziwiam bohatera, że po siedemdziesięciu latach wraca do dziecięcej traumy. Przemierza szlaki rodzinnej tułaczki, szuka grobu matki, decyduje się spojrzeć w oczy historii. Podziwiam i zazdroszczę, że tyle udało się odnaleźć. Polecam Kromkę chleba, książkę i film. - Bogusław Chrabota, redaktor naczelny Rzeczpospolitej

Książka "Połowinka - rowerem na Ural, do miejsca zesłania Ojca, wspomnienia Ojca, wspomnienia córki" przedstawia rowerową wyprawę autorki śladami zsyłki ojca, który trafił na Syberię w latach 40. i 50. XX wieku. "Niniejsza książka stanowi osobiste zapiski, zachowane od niepamięci, pewnej rodziny - jak wiele rodzin w Polsce, zranionej sowieckim piętnem. Jest rozliczeniem, żywą pamięcią przeszłości, czasów dzieciństwa, wspomnieniem przygód, smaków, rozłąki. To opowieść nieszablonowa, niemieszcząca się w ramach podręcznika historii, pamiętnika czy książki podróżniczej, a z każdej z nich czerpiąca wiele elementów. To opowieść szkatułkowa - barwna, wzruszająca, prawdziwa i piękna, poparta relacjami świadków przeszłości. Książka zawiera narracje Zdzisława Martinki - jego osobiste opisy wydarzeń politycznych rozgrywających się w latach 1939-1958 - które mieszają się z opisami przygód i losów jego samego jako młodego chłopca, młodzieńca i dorosłego mężczyzny, a także jego córki Agnieszki, która z chwilą wydania książki w końcu spełnia marzenie swoje i taty. Jej podróż śladami zsyłki taty - jak zwykle na ukochanym rowerze i z pękiem maszynopisu - nie jest tylko przygodą, którą wielu podróżników mogłoby spisać po powrocie z wyprawy. To podróż w głąb serca, do korzeni”.

Zranione uczucia, niepewna przyszłość i miłość, która może ocalić Podczas gdy Maksymilian Petrycy toczy własną wojnę z demonami przeszłości, jego żona Maria prowadzi szczęśliwe i ustabilizowane życie. Przynajmniej tak się wydaje. Udane małżeństwo, kochające dzieci, nabierająca tempa kariera. I nagle te twarde słowa, które zmieniają wszystko. Nawet mąż nie daje jej wsparcia. Tylko czy on kiedykolwiek ją rozumiał? Stał się wrogiem właśnie wtedy, gdy najbardziej go potrzebowała. Gdy Maria poznaje przeszłość swojej rodziny, zaczyna inaczej patrzeć na to, co ją spotyka. Historia zatacza koło. Czy to, czego tak bardzo się lęka, może stać się dla niej nowym początkiem? Próba miłości to kolejna część bestsellerowej sagi rodu Petrycych, w której autorka w mistrzowski sposób opisuje, jak budowane przez lata szczęście rozpada się w jednej chwili przez ślepe zrządzenie losu. Najtrudniejsze wydarzenia przychodzą niespodziewanie. I odmieniają nas na zawsze. [opis wydawcy]

AUDIOBOOK. Lata dwudzieste XIX wieku. Na ziemiach polskich i w Rosji powstają tajne stowarzyszenia. Młodzi ludzie pragną wolności i nie akceptują despotycznych rządów cara. Maria Rajewska wychodzi za mąż za bajecznie bogatego bohatera wojen napoleońskich, księcia Wołkońskiego. Nikt się nie spodziewa, że zostanie on skazany na wieloletnią katorgę i dożywotnie zesłanie na Syberię. Maria rusza za nim. Czy miłość i lojalność wystarczą, by przetrwać zwycięsko taką próbę? Car Mikołaj Romanow, odpowiedzialny za utrzymanie swojej dynastii u władzy, bezlitośnie rozprawia się ze spiskiem swoich oficerów i gwardzistów. Filomaci zmuszeni są opuścić ukochane Wilno i udać się w głąb Rosji. Co ich tam czeka? Czy któryś z nich zdoła wrócić do kraju? Miłość na wygnaniu, tęsknota za domem, wierność sobie i konieczne kompromisy. Ale także nadzieja i nowe szanse. W ostatniej części cyklu "Romantyczni" Dorota Ponińska przedstawia burzliwe losy polskich i rosyjskich zesłańców w carskiej Rosji.

Uwięzieni a niepokonani. Uciekali z obozów czy więzień, skąd często nikt przed nimi nawet nie próbował uciekać. Aby dotrzeć do tych, którzy czekali na ich powrót, potrafili przejść przez wrogie kraje tysiące kilometrów. Maurycy Beniowski – skradzionym okre?tem z tajnymi aktami z Kamczatki do Europy. Ferdynand Ossendowski – z bolszewickiego piekła przez Mongolie? i Chiny do Polski. Gotowy scenariusz hollywoodzkiego filmu. Książkową relację z wyprawy komuniści wyszukiwali w bibliotekach i palili na stosach. Jędrzej Giertych – brawurowa ucieczka jeńca ze ściśle strzeżonej twierdzy w Srebrnej Górze. Kazimierz Piechowski, Gienek Bendera, Józef Lempart i Stanisław Jaster. Fałszywe komando uciekające z obozu zagłady. Więźniowie przebrani w mundury SS wymykają się z Auschwitz – przy okazji wywożąc na zewnątrz słynny raport Pileckiego. Wielka ucieczka z Sobiboru – największa ucieczka z obozu śmierci w czasie II wojny światowej. Bronisław Szeremeta – z sowieckiego łagru przez dzika? tajge? do polskiej konspiracji we Lwowie. Wanda Pawłowska – miłos´c´ matki pokonała sowiecka? bezpieke?.

1. Swawolne panienki 2. Nadobne brytyjskie nimfy 3. Więzienna febra 4. Galleons Reach, czyli tam, gdzie docierają galeony 5. Życie na rzece 6. Skazane na śmierć 7. Lady Julian stawia żagle 8. To grzeczne, to zuchwałe 9. Santa Cruz de Tenerife 10. Przekroczenie równika 11. Rodzi się John Nicol Junior 12. Rozbicie Guardiana 13. Od Kapsztadu do Sydney Cove 14. Tak bardzo niepotrzebny ładunek 15. Miłosne pielgrzymki

Syberia! To słowo powszechnie wymawia się tylko szeptem. Prawie żaden zesłaniec nigdy stamtąd nie wraca. Ten, któremu się to jednak udało, był już siwy i na zawsze milczący. Nigdy więcej na jego twarzy nie pojawiał się uśmiech. Najczęściej siedział nieruchomo jeżeli to możliwe to w słońcu i patrzył zamyślony w dal. Wyglądało to tak, jakby stale na coś czekał. Kiedy rozpoczyna się I wojna światowa, Theodor Kröger, Niemiec mieszkający w Petersburgu, słyszy wyrok, którego obawiają się wszyscy przeciwnicy Rosji: zesłanie. W ten sposób trafia do Nikitino, wsi w głębi groźnej Syberii, gdzie lato jest krótkie i upalne, a zima mroźna i śmiertelnie niebezpieczna. Dzięki funduszom otrzymanym od ojca udaje mu się uzyskać ograniczoną swobodę ruchów i rozpoczyna walkę o przetrwanie i powrót do domu. Okazuje się jednak, że Syberia ma mu do zaoferowania znacznie więcej, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać: cel, pracę, przyjaźń... a nawet miłość. Jednym słowem życie. Opowieść o poszukiwaniu szczęścia i sensu życia tam, gdzie pozornie nie sposób ich odnaleźć.

Wspomnienia z Kazachstanu to bardzo osobista relacja księdza Bukowińskiego z jego pracy, napisana podczas krótkiego pobytu w Polsce w 1969 roku na prośbę kardynała Karola Wojtyły. Książka ta ukazała się przed laty w Paryżu, jako pierwsza publikacja wydawnictwa "Spotkania". Jej maszynopis został przekazany Piotrowi Jeglińskiemu przez papieża Jana Pawła II.

Wstrząsający opis prawzoru Gułagu napisany przez mistrza literatury rosyjskiej. Anton Czechow napisał ten reportaż po podróży na Sachalin, którą odbył w 1890 roku. W trakcie swojego pobytu pisarz odwiedził wszystkie więzienia i osiedla na „katorżniczej wyspie” i dokładnie zbadał życie zesłanych i więźniów. Przejmujące wrażenia z tej podróży uzupełnił o szczegółowe dane dotyczące historii i geografii Sachalinu oraz ówczesnego rosyjskiego systemu więziennictwa, którego był zagorzałym przeciwnikiem. Porównywana ze słynnymi „Wspomnieniami z domu umarłych” Fiodora Dostojewskiego książka wstrząsnęła opinią publiczną i zwróciła uwagę na tragiczny los katorżników, stając się zarazem świadectwem doskonałego warsztatu dziennikarskiego oraz postawy obywatelskiej Czechowa.