I. RODZINA - DZIECIŃSTWO - MŁODOŚĆ: 1. Rodowe dziedzictwo, 2. Geneza i krótka charakterystyka rzeszowskiej linii Lubomirskich, 3. W cieniu wielkiej wojny północnej, 4. Praska edukacja. Śmierć rodziców, 5. Wyjazd do Paryża, 6. Dalszy pobyt w Paryżu, 7. Powrót do Rzeczypospolitej ; II. POWSTANIE GŁOGOWSKIEJ GAŁĘZI RODU LUBOMIRSKICH: 1. Konfederacja tarnogrodzka, 2. Podział majątku pomiędzy Jerzego, Jana i Aleksandra Lubomirskich, 3. Ślub Jana Lubomirskiego i Urszuli Branickiej, 4. Głogowska rezydencja, 5. Życie towarzyskie. Uzyskanie starostwa bolimowskiego ; III. DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA JANA LUBOMIRSKIEGO W RODOWYCH WŁOŚCIACH I PRÓBY UDZIAŁU W ŻYCIU POLITYCZNYM KRAJU: 1. Gospodarka w rodowej siedzibie, 2. Udział w sporze o dobra neuburskie, 3. Nieudane próby udziału w życiu publicznym na tle wydarzeń politycznych, 4. Ostatnie lata życia Jana Lubomirskiego ; IV. LOSY URSZULI I MARII LUBOMIRSKICH W LATACH 1737-1753: 1. Zacieśnienie przez Urszulę Lubomirską więzów rodzinnych z Janem Klemensem Branickim, 2. Sprawy prywatne, sprawy publiczne, 3. Małżeństwo Marii Lubomirskiej z Karolem Stanisławem Radziwiłłem ; V. OKRES SCHYŁKU PANOWANIA AUGUSTA III I OSTATNIEGO BEZKRÓLEWIA: 1. Rozpad małżeństwa Marii i Karola Radziwiłłów, 2. Maria Radziwiłłowa a "sekret króla", 3. Nabycie praw do starostwa bratkowickiego i zabiegi o spadek po Konstancji Sedlnickiej, 4. Sprowadzenie do Głogowa księży ze Zgromadzenia św. Wincentego à Paulo, 5. Rola Marii Radziwiłłowej w czasie elekcji Stanisława Augusta Poniatowskiego, 6. Romans Marii Radziwiłłowej z Bernardin de Saint-Pierre'em ; VI. W CZASACH KONFEDERACJI BARSKIEJ I PIERWSZEGO ROZBIORU RZECZYPOSPOLITEJ: 1. Wre jak w garnku, czyli początek panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego w świetle korespondencji Marii Radziwiłłowej i Urszuli Lubomirskiej, 2. Rola Marii Radziwiłłowej w konfederacji barskiej, 3. Ostatnie lata życia Urszuli Lubomirskiej ; VII. OSTATNIA Z RODU: 1. Związki Marii Radziwiłłowej z Piotrem Potockim i jego rodziną, 2. Problemy z dzierżawą dóbr głogowskich. Budowa nowego pałacu w Wiązownie, 3. Schyłek życia Marii Radziwiłłowej.

Książka w znacznej części napisana jest w postaci pamiętnika młodej dziewczyny sprzedanej przez matkę do tytułowego haremu. Cała historia jest niezwykła i w dużej mierze oparta na faktach. Nauce polskiej znany jest fakt istnienia w polskiej historii instytucji haremu. Wiemy o co najmniej trzech tego typu prywatnych przybytkach, z których jeden stworzył Jan "Sobiepan" Zamoyski - wnuk wielkiego Jana Zamoyskiego przedstawiony tak zabawnie przez Sienkiewicza w "Potopie". I to w jego haremie toczy się akcja powieści. Opowieść zaczyna się w latach czterdziestych siedemnastego wieku. Opowieść czternastoletniej Józi - jak sama mówi głupiutkiej wtedy wiejskiej dziewuchy z Brzezin - córki ubogiego chłopa pańszczyźnianego. Gdy ojciec niespodziewanie zaniemógł i nie dał rady pracować, rodzina (szóstka dzieci, bieda aż piszczy) znalazła się w trudnej sytuacji, matka sprzedała dziewczynę. Ta trafiła do haremu mości Zamoyskiego. [https://platon.com.pl/pl/harem/produkt-533000920]