Powieść o losach rodziców Aleksandra, poprzedzająca uwielbianą przez polskie czytelniczki trylogię Jeździec miedziany. U progu XX wieku Gina przybywa z Sycylii do Bostonu w poszukiwaniu nowego, lepszego życia. Poznaje Harry'ego Barringtona, który szuka dla siebie miejsca w starym świecie Nowej Anglii. Ona jest biedną, prostą imigrantką, on pochodzi z jednej z najlepszych rodzin w mieście, jednak łączy ich wzajemna fascynacja. Mija czas. Po trudnych chwilach rozłąki oraz wielu przeciwnościach losu Gina i Harry pragną być razem. Wiedzą jednak, że ich związek odciśnie piętno na losach dwóch rodzin i pozostawi po sobie zgliszcza. Zakochani stają w obliczu najbardziej okrutnego wyboru między tym, czego nie mogą mieć i tym, bez czego nie mogą żyć.

Tylko dziki pies potrafi przechytrzyć czającego się w mroku strzelca. To miało być sentymentalne spotkanie po latach i wymarzony sylwestrowy wieczór na koniec trudnego roku. Za oknem mróz i śnieg, a w urokliwie położonym domu nad jeziorem kilkoro przyjaciół, których łączy zagadkowa historia. Błogi nastrój burzą cztery wystrzały i szybko okazuje się, że nie były to fajerwerki. Fotoreporter wojenny Kuba Krall i podkomisarz Inga Rojczyk ruszają wydeptanym w śniegu krwawym tropem. Wikłają się w intrygę, która prowadzi od zaginionego chłopca z imigranckiej rodziny do prywatnych tajemnic, o jakich każdy wolałby zapomnieć. Zamarznięte, przykryte grubą warstwą śniegu jezioro znowu staje się świadkiem niepokojących wydarzeń. Rok po świetnie przyjętym Czerwonym Jeziorze nagrodzonym podczas Festiwalu Kryminalna Warszawa Julia Łapińska powraca z nową powieścią w okolice Bornego Sulinowa. Sugestywnie oddana atmosfera skutego lodem krajobrazu i precyzyjnie nakreślone psychologiczne portrety bohaterów to punkt wyjścia dla historii, która pochłania bez reszty jak ciemna, mroźna noc.

Jest rok 2003. Minęło kilka miesięcy, odkąd Stany Zjednoczone wypowiedziały wojnę Irakowi. Amerykański świat polityczny błyskawicznie się zmienia. Napięcie jest ogromne, liczba przestępstw popełnionych z nienawiści rośnie, agenci FBI obserwują lokalne meczety, a społeczność muzułmańska jest nękana i atakowana bardziej niż kiedykolwiek. Shadi, nosząca hidżab, spuszcza głowę i chowa się w mroku. [z okładki]

Cooper wydawało się, że wie, co ją uszczęśliwia. Była to joga, ukochane książki i jej lekko zezowata suczka Kalo. Jednak, kiedy do baru, w którym pracuje, przyjeżdża przystojny nieznajomy, nagle okazuje się, że kompletnie nie wie, co mu odpowiedzieć. Wydawało się, że takie proste pytanie, jak „co cię uszczęśliwia”, wymaga równie prostej odpowiedzi. Kiedy „Pan Elegant” proponuje jej podwózkę na drugi koniec Stanów, dziewczyna decyduje się na największą zmianę w życiu. Wyrusza z nieznajomym na poszukiwanie swojego szczęścia.

Emilia była jeszcze Emilką, kiedy jej rodzice wsadzili ją do samochodu i zostawiając za sobą szarą Polskę, pojechali do Berlina Zachodniego. Był rok 1988. Kilka miesięcy później miała już nowe nazwisko, nowy język, nowy kraj: była teraz Niemką, wszystko co polskie było niemile widziane, marzenie o lepszym życiu przekształciło się w codzienną walkę o to, żeby tylko nie rzucać się w oczy. Kiedy nowi znajomi rodziców przychodzili na obiad, zamiast pierogów podawano mozzarellę z pomidorami. A kiedy Emilia przyniosła do domu dyktando z niemieckiego z dwoma błędami, jej mama była przerażona.

W minionych dziesięcioleciach z żadnego innego kraju - poza Turcją - nie przybyło do Niemiec więcej ludzi niż z Polski. I żadna inna grupa imigrantów tak bardzo nie starała się stać niewidoczna. Emilia Smechowski wzruszająco opowiada osobistą historię zbiorowego doświadczenia: historię wstydu i zawziętej woli odniesienia sukcesu, dążenia do emancypacji i budowania wiary we własne możliwości.

"My, super imigranci" to kilka w jednym: autobiografia młodej kobiety, esej, historia rodziny i emancypacji, przyczynek do aktualnej debaty na temat uchodźców oraz psychologiczny portret pewnego określonego pokolenia imigrantów…

Autor spędził życie, przemierzając świat i wysłuchując niezwykłych opowieści ludzi z odłegych zakątków globu, by w końcu odkryć, że najciekawsze historie można nieraz usłyszeć tuż za płotem. Poruszony medialną burzą związaną z napływem meksykańskich imigrantów wyrusza na południe i na początek przemierza pas amerykańsko-meksykańskiego pogranicza. Na każdy aspekt życia w tej pustynnej okolicy pada cień granicznego muru. To kolonia taniej siły roboczej dla USA, kontrolowana przez kartele narkotykowe i niszczona przez wojny gangów. Gdy zapuszcza się w głąb kraju, sytuacja wygląda niewiele lepiej. Rozmówcy Theroux opowiadają o narkotykach, przemocy, wyzysku, braku pracy i niesprawiedliwości, która spotyka mniejszości etniczne. Jednak współczesny Meksyk w oczach Theroux ma nie tylko ciemne barwy – to kraj pełen kolorów i energii, a jego mieszkańcy znajdują sposoby, by mierzyć się z trudnościami. Znajdzie się tu też miejsce na humor i ironię – znaki firmowe wielkiego pisarza podróżnika

"Matthieu Aikins udowadnia, że na pytanie o to, kto ma prawo przekraczać granice, nie ma prostej odpowiedzi. Sportretowany przez niego świat imigrantów wymyka się uproszczeniom. "Nadzy nie boją się wody" to jednocześnie wybitny reportaż i świadectwo radykalnej empatii”. Jagoda Grondecka Wstrząsająca opowieść o przyjaźni mimo granic i o wspólnej podróży przez podzielony świat Matthieu Aikins porzuca swój kanadyjski paszport oraz prawdziwą tożsamość. Świadomy niebezpieczeństwa, postanawia sprawdzić, jak kryzys migracyjny wygląda od środka. Podczas odysei przez ląd i morze pokonuje piętrzące się przeszkody oraz poznaje świat szmuglerów, polityków i zwykłych mieszkańców Afganistanu. Towarzyszy ludziom, którzy zostali zmuszeni do ucieczki z ojczyzny spustoszonej wojną. W tym niezwykłym reportażu podążamy z Aikinsem śmiertelnie niebezpiecznym szlakiem przemytników. W 2016 roku dziennikarz wyrusza z rozdartego wojną Kabulu do Europy razem ze swoim przyjacielem Omarem, młodym kierowcą i tłumaczem, oraz z milionami uchodźców poszukujących lepszej przyszłości. Nadzy nie boją się wody to coś więcej niż tylko kronika tragicznej podróży śladami migrantów. To również pełna uniwersalnych prawd opowieść o miłości i przyjaźni, ludzkim cierpieniu i nieprawdopodobnej wytrzymałości oraz chwytające za serce świadectwo burzliwych czasów, w jakich przyszło nam żyć. To historia podzielonego świata, w którym każdy szuka bezpiecznego miejsca. "Niezależnie od tego, co nas dzieli, podróżujemy po powierzchni kuli. Wiem, że nasze ścieżki muszą się przeciąć”. "Ludzie migrują z powodu różnicy między "tu" i "tam". Nasz świat jest podzielony między dostatek i biedę, i tak jak w każdym narodzie większość dóbr posiada mniejszość, tak też większość zasobów planety zużywają bogate kraje. (…) Ekonomiści mówią o "premii za obywatelstwo", która określa, ile dodatkowych przywilejów, takich jak edukacja czy równość, ktoś zyskuje tylko dzięki mieszkaniu w określonym państwie. Aż dziesięciokrotnie cenniejsze jest bycie tą samą jednostką w Ameryce lub Europie niż w biednym kraju; tyle zatem można zyskać, przekraczając granicę. Nierówność to jej zbocze. Wysokość ściany, na którą migrant się wespnie”. (fragment) "Ta książka jest przesycona głęboką empatią. Jej autor przekroczył wiele granic – tych, które oddzielają nie tylko narody, ale także formy, znaczenia i możliwości. To mocny i głęboko humanitarny reportaż, który zasługuje na to, by trafić do jak największej liczby czytelników na całym świecie”. Mohsin Hamid, autor książki "Exit West" "Matthieu Aikins łączy w sobie niezwykłe cechy jest nieustraszonym dziennikarzem, który pięknie pisze. Książka "Nadzy nie boją się wody" to fascynujące, oryginalne dzieło, zapadająca w pamięć opowieść o jednym z wielkich ludzkich dramatów naszych czasów”. Jon Lee Anderson, autor książki Che Guevara: A Revolutionary Life "Nadzy nie boją się wody to porywający i wzruszający obraz ukrytego świata uchodźców, a także wyzwanie dla wszystkiego, co – jak mi się wydawało – wiedziałem o konsekwencjach wojny i globalizacji. To do tej pory najważniejsza książka o światowym kryzysie uchodźczym (…). Przejdzie do historii jako jedno z wielkich dzieł literatury faktu naszego pokolenia”. Anand Gopal, autor książki No Good Men Among the Living: America, the Taliban and the War Through Afghan Eyes, laureat Nagrody Pulitzera i finalista National Book Award Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Trzy miesiące, podróż przez cztery kraje, spotkania z ludźmi dziesięciu narodowości. Wszystko po to, żeby zrozumieć motywacje, lęki i nadzieje tych, których nazywamy uchodźcami. Ostatecznie zaś po to, aby odkryć, że próby zatrzymania ruchów migracyjnych skazane są na porażkę. Nawet jeśli mogą umrzeć w drodze - będą iść. Książka dla tych, którzy uchodźców chcą potraktować jak ludzi, a nie jak temat polityczny czy narzędzie propagandy. Każdy z nich ma inną twarz, ale to nie oni nam zagrażają. To my sami zagrażamy naszej cywilizacji, odwracając się od jej największych zdobyczy - troski o najsłabszych i równych praw, przysługujących każdemu człowiekowi.

Powieść będąca feministycznym głosem przeciwko patriarchalnej władzy i przemocy. Historia imigranckiej rodziny rozdartej między Marokiem a Katalonią, między tradycją a asymilacją w nowym środowisku. Rzeczywistość widziana oczami córki tytułowego ostatniego patriarchy, która podejmuje próbę zrozumienia, co uczyniło jej ojca tak brutalnym i despotycznym człowiekiem.

Barwna opowieść o miłości, historii i tajemniczym morderstwie, splatająca losy dwóch niezwykłych kobiet w XIX-wiecznym San Francisco i współcześnie. San Francisco 1876 Dwie imigrantki z Europy, Niemka Hannelore Schaeffer oraz Irlandka Margaret O’Brien pracują jako szwaczki, naprawiają eleganckie suknie i garnitury zamożnych mieszkańców San Francisco. Gdy do zakładu, w którym pracują, wkracza Lucas, ich życie odmieni się na zawsze - Hanna za namową przyjaciółki zakłada wytworną aksamitną suknię i - niczym Kopciuszek - idzie na spotkanie z młodzieńcem. Tej samej nocy znika Margaret, a Hanna zwraca się do Lucasa o pomoc w poszukiwaniach. Razem przemierzają mroczne zaułki San Francisco i zakazane spelunki dzielnicy Barbary Coast. Hanna odkryje, jak straszny los spotkał Margaret, i będzie musiała podjąć rozdzierającą serce decyzję... która odciśnie swoje piętno na życiu następnych pokoleń.

Claire Wang zostaje wysłana przez rodziców z Chin do szkoły w Kalifornii. W ciągu chwili musi się przyzwyczaić do nowej rzeczywistości: życia w obcym kraju, wśród obcych ludzi. Nie ma tutaj nikogo, kto mówiłby jej, co ma robić, a Claire szybko zaczyna wykorzystywać swoją nowo odkrytą wolność. Dani De La Cruz, której mama wynajęła Claire pokój, nie jest zachwycona wizją nowej członkini rodziny. Jedyne, na czym chce się teraz skupić, to otrzymanie stypendium otwierającego drzwi do Yale. Nawet jeśli oznacza to rywalizację z bogatymi uczniami, którzy drogę na szczyt mogą sobie kupić. Plan Dani zbacza z kursu, kiedy jeden z nauczycieli niebezpiecznie przekracza granice ich relacji. Dani i Claire desperacko próbują się unikać. Okazuje się jednak, że obie zmagają się z doświadczeniami, które znacząco na nie wpływają.

Walijskie Tiger Bay wyłania się ze smogu i z morskiej mgły. Z jadłodajni bucha oleisty smród, a z okien domów unoszą się kłęby marihuanowego dymu. Spacerując wzdłuż doków, łatwo trafić i na złodziei, i na pastorów, na uliczników grających w kości i szejków, lichwiarzy i ich dłużników. Niektórzy potrafili oswoić tę starą, okrytą złą sławą dzielnicę. Inni za życie tutaj musieli zapłacić najwyższą cenę. W 1952 roku ofiarą brutalnego morderstwa pada żydowska sklepikarka. O zbrodnię zostaje oskarżony somalijski marynarz Mahmood Mattan. Mężczyzna zachowuje spokój – może ukradł w życiu kilka zegarków, ale nie jest mordercą, więc wierzy w sprawiedliwy wyrok. Śledztwo toczy się jednak niedbale i w obcym języku, przybywa świadków skuszonych nagrodą pieniężną, a adwokat Mahmooda nazywa go przed sądem „dzikusem”. Do mężczyzny zaczyna docierać, że o wyroku może przesądzić wyłącznie kolor jego skóry. "Szczęśliwcy" to inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, wstrząsająca opowieść o morderstwie, rasizmie i uprzedzeniach systemu sprawiedliwości. Nadifa Mohamed kreśli poruszającą historię dwóch obcych sobie ludzi, których życie nierozerwalnie splotła zbrodnia. [nota wydawcy].

Prezentowana książka jest hołdem złożonym przez autorkę pamięci historycznej, a w szczególności – pamięci o II wojnie światowej. Bohaterami powieści jest para więźniów obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie, którzy po wyzwoleniu przez Amerykanów udają się do Stanów Zjednoczonych, by rozpocząć tam nowe życie. Autorka pokazuje zarówno trudności, z którymi muszą się borykać, jak i dalsze dzieje ich i ich syna.

1846 rok, Irlandia. Potajemnie zaręczeni Kathleen i Michael chcą opuścić kraj. Zakochani snują plany lepszego życia w nowym świecie. Jednak ich marzenia o wspólnej przyszłości rozwiewają się, kiedy Michael zostaje skazany na zesłanie do Australii jako rebeliant. Ciężarna Kathleen wbrew swej woli musi poślubić handlarza bydłem i wyjechać z nim do Nowej Zelandii… Michaelowi dzięki pomocy pomysłowej Lizzie udaje się uciec z kolonii karnej – los rzuca oboje do Nowej Zelandii, lecz mężczyzna nie może zapomnieć o swej wielkiej miłości… Wciągająca, pełna emocji i niespodziewanych zwrotów akcji saga rodzinna.