Kult Leżajskiej Pani sięga 1590 roku i związany jest z nadzwyczajnym wydarzeniem – miejscowemu piwowarowi Tomaszowi Michałkowi objawiła się Maryja ze św. Józefem. Bogurodzica przekazała mu takie słowa: Nie trwóż się Michałku, tu Boga swego, a Syna mego chwałę, i pomoc moją poznacie. Tom sobie miejsce obrała, abym na nim ludzi ratowała, i przed Synaczkiem zastępowała. Idźże tedy do starszego, co jest dozorcą tego miasta, powiedz mu, iż Syna mojego jest ta wola: aby imieniem moim kościół mi tu zbudowali, w którym by ludzie modląc się, mogli otrzymać przeze mnie to, czego by potrzebowali.

14 sierpnia 1941 roku w obozie koncentracyjnym w Auschwitz umiera franciszkanin, Maksymilian Maria Kolbe. Choć dla nas to niezłomny zakonnik gotowy oddać życie za drugiego człowieka, dla Marianny Kolbe był przede wszystkim ukochanym synkiem, za którym wylała morze łez. Kim była kobieta, po której święty Maksymilian odziedziczył swoją heroiczną odwagę? Skąd czerpała siłę pozwalającą pogodzić się z męczeńską śmiercią syna? Dlaczego tak mało o niej wiemy? Po raz pierwszy mamy możliwość spojrzenia na świat jej oczami. Poznania jej głębokiej duchowości, poczucia atmosfery domu, w którym wzrastała i dowiedzenia się, jak była wychowywana. A także usłyszenia, jak wychowywała swoje dzieci do tego, by nie bały się przedkładać cudzego życie nad swoje.

Kolejna książka autora Spalić paszport.Franciszkanin Bogusław Dąbrowski spędził prawie dwadzieścia lat w Ugandzie. Jak długo można wytrwać na misji, kochać Afrykę, nie zatracając swego zapału, wiary, sensu życia w innej kulturze? Nie wiedząc, czy nadal się jest białym czy już czarnym? Co robić, by nie uciec w aktywizm i pracoholizm? Książka zaczyna się od upadku. Ojciec Bogusław, porwawszy się „z motyką na Afrykę”, w pewnym momencie trafił do szpitala, gdzie spotkał doktora Darabelę – lekarza mędrca: „Jest ojciec przemęczony, trzeba zwolnić tempo życia – usłyszał. – Tylko jak to zrobić? Mam za dużo obowiązków. – Ojciec wszystko robi za szybko. Nawet oddycha za szybko. Niech ojciec podpatruje przyrodę… Wszystko ma swój rytm. Noc i dzień – tak oddycha świat. Po powrocie do Kakooge zabrałem się do solidnej pracy, przede wszystkim nad sobą. Najpierw w codziennej medytacji uwzględniłem odpowiednie oddychanie… Przeczytałem z Księgi Rodzaju fragment o tym, jak Bóg tchnął oddech w pierwszych ludzi ulepionych z ziemi, dając im życie. Czytałem go już wiele razy w życiu, ale tym razem interpretowałem go zupełnie inaczej. Co innego z niego wyciągałem. A więc oddech to życie! Eureka! Bóg stworzył dzień i noc – oddech świata.” Niesłychanie autentyczne wyznanie, by przestać poprawiać Pana Boga. A do tego cudowne reportaże z miejsc w Afryce, do których nie trafia się jako turysta. [https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4982343/oddech-slonca]

O. Czesław Andrzej Klimuszko OFMConv (1905-1980) należy do najbardziej znanych polskich franciszkanów. Otoczony legendą już za życia dla wielu był wielkim naśladowcą św. Franciszka z Asyżu w jego niezwykle bliskiej relacji ze stworzeniami oraz w serdecznym współczuciu dla chorych i potrzebujących. Stąd powszechne uznanie dla jego zdolności zielarza, fitoterapeuty i duszpasterza w całości oddanego służbie innym. Szczególnie jednak fascynowano się jego zdolnościami jasnowidzenia, odczytywania historii życia innych ludzi poprzez ich fotografie i ich uzdrawiania. Na jego temat ukazała się właśnie monografia "Ojciec Klimuszko życie i legenda". Jej autor Krzysztof Kamiński, reporter i popularyzator medycyny naturalnej i ekologii z dokumentowania życia wybitnego franciszkanina uczynił - jak mówi - swą największą dziennikarską przygodą, która trwa już ponad 20 lat. Po kilku artykułach i dwu książkach obecnie prezentuje najpełniejszą biografię o. Klimuszki. Na prawie 300 stronach zawiera nie tylko jego życiorys, ale też liczne wspomnienia, opinie osób które go spotkały i którym często odmienił życie. Jest też miejsce na fragmenty jego kazań i listów oraz omówienie polemik i dyskusji prasowych nt. jego fenomenalnych zdolności. Reporterski temperament autora sprawia, że czytając książkę jesteśmy z nim we wszystkich miejscach, gdzie przebywał o. Klimuszko, poznajemy ich historię i relacje każdego, kto ma coś do powiedzenia. Ten styl życzliwego towarzyszenia odsłania nam oblicze skromnego franciszkanina, zdumionego swymi darami, niezwykle wrażliwego na przyrodę i służącego całymi dniami wszystkim potrzebującym.