Audrey Hepburn została ikoną kina dzięki wspaniałym rolom w takich filmach jak „Zabawna buzia” czy „Śniadanie u Tiffany’ego”. Zawsze jednak chciała być kimś więcej niż tylko uśmiechniętą, ładną buzią. Doświadczenia wojenne dały jej odwagę i determinację, by po zakończeniu kariery aktorskiej odważnie nieść bezinteresowną pomoc humanitarną dzieciom i ich bezradnym matkom w najbiedniejszych regionach świata. Jako ambasadorka dobrej woli UNICEF-u – tej samej organizacji, która pomogła jej przetrwać wojnę – wyznaczyła najwyższe standardy działalności humanitarnej celebrytów. Praca, w którą zaangażowała się bez reszty, stała się sensem jej życia. [swiatksiazki.pl]

Dobro jako choroba zakaźna to kontynuacja bestsellerowego Cerowania świata (2015) - dziennika prowadzonego przez siostrę Małgorzatę Chmielewską. Codzienne zapiski odkrywają niezwykłe bogactwo ubogiego świata, w którym autorka żyje wraz z podopiecznymi, osobami wykluczonymi, starając się przywrócić im godność i nadzieję. Dla swoich "niepełno-sprawnych, ale pełnoludzkich" tworzy DOM, często pierwszy prawdziwy, a już na pewno taki, jakiego dotąd nie mieli. O trudach codzienności, zmaganiu się z urzędniczymi absurdami, bezdusznymi przepisami siostra Małgorzata opowiada w sposób bezkompromisowy, z właściwym sobie poczuciem humoru. Nade wszystko jednak kieruje do nas słowa mądre, pełne światła i wrażliwości na drugiego człowieka. "Miłosierdzie ludzkie zaopatruje nas w buty, ubrania i jedzonko. Boski ekonom działa lepiej niż ziemskie banki żywności, które żywności nie mają. A zima nie kocha biedaków. Bez względu na kontynent. (...) Generalnie dobro jest chorobą zakaźną i dzięki rozprzestrzenianiu się tego wirusa ciągle żyjemy z naszymi mieszkańcami i nie tylko".

Zapraszamy na wyjątkowe spotkanie z księdzem Janem Kaczkowskim, który mówiąc o pomaganiu porusza także kilka pobocznych, równie ważnych wątków (np.: czy zawsze należy mówić prawdę?), dzieli się z nami doświadczeniem pracy w hospicjum i spotkań z zatwardziałymi komunistami oraz odpowiada na wiele trudnych pytań, jak np.: „ Czy będąc śmiertelnie chorym należy czekać na cud?”

"Samarytanin..." to niezwykle szczere świadectwo człowieka, który od lat realizując się w skutecznym pomaganiu innym, dziś sam znalazł się w sytuacji potrzebującego pomocy. O najtrudniejszych kwestiach związanych z tym tematem mówi więc już nie tylko jako nauczyciel, ale jako świadek. Publikacja ta, to pełne dosadnego humoru, a czasem i kontrowersyjnych poglądów spotkanie z człowiekiem, który za punkt honoru stawia sobie walkę o godność i wolność każdego człowieka i do tego samego zachęca każdego z nas. Z nagrania dowiesz się m.in.: jak rozumieć etykę pomagania; co znaczy pomagać profesjonalnie; kiedy nie powinienem pomagać innym; czy zawsze należy mówić prawdę; jak nawracają się zatwardziali antyklerykałowie; jak rozumieć etykę pomagania; w jakiej sytuacji można (czy w ogóle można?) złamać swoje zasady; profesjonalizm w pomaganiu - kto ma dość katolickiej lipy.

Nieustraszone, bohaterskie kobiety o wielkich sercach. Gdy 24 lutego wojska rosyjskie zaatakowały Ukrainę, siostry zakonne rozpoczęły własną walkę o człowieczeństwo w piekle wojny. Pozostały w kraju, aby służyć ludziom tak samo jak ich poprzedniczki podczas drugiej wojny światowej. Inne, zmuszone działaniami wojennymi i koniecznością ochrony podopiecznych, swoją posługę sprawują w Polsce, pomagając tym, którzy zostali za wschodnią granicą. Organizują pomoc humanitarną, opatrują rany, zapewniają schronienie uciekającym przed wojną, opiekują się sierotami, wspierają duchowo żołnierzy i cywili. Agata Puścikowska dotarła do kobiet niezwykłych, choć niebywale skromnych i swoją walkę toczących po cichu. Siostry zakonne, głównie Polki mieszkające na Ukrainie, opowiadają autorce o tym, jak wygląda wojna oczami kobiet, czy czują strach, patrząc na rakiety burzące okoliczne budynki lub słysząc huk spadających bomb. Mówią o codziennej posłudze bliźnim, swoich lękach, ale też o wielkich nadziejach na koniec wojny. Siostry nadziei to wyjątkowe świadectwo kobiet, które w obliczu wojny ryzykują własne życie, walcząc o dobro każdego człowieka.

Niepokorna zakonnica w rozmowie szczerej do bólu. O siostrze Małgorzacie Chmielewskiej mówi się, że to zadziorna kobieta z charakterem. Już w wieku 10 lat została ekskomunikowana - z lekcji religii, bo zadawała za dużo pytań. Mieszka z biedakami, wychowuje niepełnosprawnego syna, codziennie mierzy się z prawdziwymi dramatami. Mawia, że na miłość nie da się zrobić biznesplanu, że miłość powinna być nieco stuknięta, bo inaczej jest nudno. Od lat burzy stereotypy i podbija serca Polaków swoją szczerością.

W Valleby odbywa się festiwal miłości. Mieszkańcy całują się i przytulają, a na Rynku odbywa się konkurs tańca. Wszystko po to, by zebrać datki dla biednych dzieci z całego świata. Festiwal kończy się jednak w dziwnych okolicznościach ` nagle gasną światła, pod zwycięzcami załamuje się podium, a wkrótce zebrane pieniądze znikają bez śladu. Kolejne tytuły serii Biuro Detektywistyczne Lassego i Mai od kilku lat wybierane są książką roku przez szwedzkie Jury Dziecięce, czyli niemal 50 000 głosujących dzieci, a tym samym nie schodzą w Szwecji z list bestsellerów. Akcja książek rozgrywa się w małym szwedzkim miasteczku Valleby i jego okolicach. Główni bohaterowie, Lasse i Maja, chodzą do tej samej klasy i wspólnie prowadzą małe biuro detektywistyczne. Do końca 2011 roku w Polsce ukazało się 14 tytułów: `Tajemnica diamentów`, `Tajemnica hotelu`, `Tajemnica cyrku`, `Tajemnica kawiarni`, `Tajemnica mumii`, `Tajemnica kina`, `Tajemnica pociągu`, `Tajemnica gazety`, `Tajemnica szkoły`, `Tajemnica złota`, `Tajemnica zwierząt` , `Tajemnica meczu`, `Tajemnica szafranu` , `Tajemnica biblioteki` . Książki świetnie nadają się dla dzieci, które właśnie zaczynają samodzielnie czytać. Duża czcionka, duża ilość charakterystycznych czarno-białych ilustracji oraz trzymająca w napięciu akcja sprawiają, że nawet najbardziej oporni mali czytelnicy czytają je z wypiekami na twarzach. Polecamy również `Brązową księgę` oraz `Srebrną księgę`, które pełne są detektywistycznych łamigłówek, rebusów, zagadek i szyfrów ` a wszystko w scenerii miasteczka Valleby i z udziałem bohaterów serii. Z kolei w `Pamiętniku detektywa` zbierać można rysopisy i odciski palców kolegów i koleżanek.

Kobiety rzadko zabijają z zimną krwią. Kiedy znany filantrop zostaje znaleziony martwy, nikt nie ma wątpliwości, że mordercą jest kobieta. Precyzja, z jaką wszystko zostało zaplanowane wskazuje, że nie było w tym ani pasji, ani przypadku. To była egzekucja. Ofiara była powszechnie szanowana za charytatywną pracę i pomoc przemycanym z Europy Środkowej prostytutkom. Kiedy jedna z nich znika, detektyw Tom Douglas jest przekonany, że obie sprawy się ze sobą łączą. Śledztwo jednak nie przynosi żadnych rezultatów, a presja środowiska jest coraz silniejsza. Dopiero kiedy na jaw wychodzi przerażający sekret, detektyw uświadamia sobie, że to coś więcej niż zwykła sprawa morderstwa. Niezależnie od zakończenia, musi zmierzyć się z trudnym dylematem. Czy ukarać winnego, czy chronić niewinnych.