Jak wygląda nasz mózg? Czym jest pamięć? Jak działają zmysły? Wędrując z młodym neuronem po różnych rejonach mózgu, dowiesz się, jaką funkcję pełnią i jak działa nasz najważniejszy organ. Poznasz różne neurony odpowiedzialne za ruch, emocje, myślenie; zobaczysz, jak przekazują informacje. Do której grupy dołączy nasz bohater, gdy dorośnie? Dalsze losy małego bohatera poznasz w książce „Co robimy, gdy śpimy”.

Największe osiągnięcia myśli ludzkiej, wynalazki, które zmieniły bieg historii, i naukowcy, których wysiłkom zawdzięczamy kształt obecnego świata. Geniusze, pasjonaci, wizjonerzy Od wynalezienia koła do lądowania człowieka na Księżycu! O ciekawych sprawach wielkimi literami - licencja na czytanie!

Historia miast jest zapisana nie tylko w archiwach i muzeach, ale w miejscach, gdzie toczyło się zwykłe życie. Legendarne cukiernie, magiczne kawiarnie Europy, ten cały mikroświat kuszący słodyczą, pachnący ziarnem z Arabii i - przynajmniej kiedyś - papierosowym dymem wciąż istnieje. Dawne stylowe miejsca przetrwały, wciąż nieprzerwanie od stu, dwustu lat tworzy się w nich historia. Podróż w kawowych oparach nie tylko pokazuje, jak kiedyś wyglądało życie kawiarniane, lecz także dowodzi, że gdyby nie kawiarnie, nie powstałyby wybitne dzieła literackie, muzyczne, malarskie i… cukiernicze.

Czy można powiedzieć, że posługa egzorcysty to zawód jak każdy inny? Jak wygląda zwykły dzień z życia egzorcysty? Jakimi cechami charakteru muszą wykazywać się kapłani posługujący tym charyzmatem? Na jakie niebezpieczeństwa są narażeni w swej codziennej pracy? To tylko niektóre pytania, na które odpowiada niezwykła opowieść ks. Cesarego Truquiego, bliskiego współpracownika ks. Gabriele Amortha. Ta książka to pierwsza tak szczera i niestroniąca od trudnych tematów opowieść egzorcysty - o jego codziennej pracy, o taktykach działania Szatana i o setkach uwolnień, których on sam był świadkiem. Ta lektura budzi nas z duchowego letargu i uświadamia, jak przerażającą rzeczywistością jest obecność Szatana i jego świat. To jedna z najlepszych książek, jaką przeczytałem w tym roku. Gorąco polecam! Ks. Michał Olszewski SCJ, dyrektor Grupy Medialnej Profeto Drogi Czytelniku, trzymasz w ręku świadectwo posługi kapłańskiej wykonywanej w pełnej szacunku dyskrecji, dbającej o godność dotkniętego cierpieniem człowieka. Roztropność, która charakteryzuje to świadectwo, jest jego najmocniejszą stroną. Napisane prostym i zrozumiałym językiem, rozważnie, bez sensacyjnej nadbudowy pomoże zarówno świeckim, jak i duchownym lepiej zrozumieć wartość posługi egzorcystycznej sprawowanej w Kościele i wielu uchroni przed pokusą poszukiwania łatwego uwolnienia w środowiskach okultystycznych i magicznych. Gorąco polecam jego lekturę. dr Bogdan Kocańda OFMConv Ks. Cesare Truqui - egzorcysta, bliski współpracownik o. Gabriele Amortha, wieloletni wykładowca w Papieskiej Szkole Wyższej Regina Apostolorum w Rzymie, która wraz z Międzynarodowym Stowarzyszeniem Egzorcystów organizuje kursy i szkolenia dla egzorcystów z całego świata.

AUDIOBOOK. Owady mają nad ludźmi przewagę liczebną. Co więcej, gdyby nie różnica wielkości, nie mielibyśmy z nimi żadnych szans. Jednak niektórych powinniśmy się obawiać nawet pomimo ich niewielkich rozmiarów! Istnieją owady, które potrafią wyssać z człowieka krew do ostatniej kropli, takie, które są w stanie uśmiercić całą rodzinę, a nawet pokonać armię. A to wszystko nic w porównaniu z tym, co robią innym insektom...[Lubimy czytać.pl]

Fredro zawsze był akceptowany przez publiczność, która z entuzjazmem przyjmowała jego kolejne utwory. Główne walory jego komediopisarstwa - umiejętność budowania intrygi z żelazną logiką, kreślenie interesujących wizerunków głównych bohaterów, barwność języka przypominająca żywą mowę, a przede wszystkim humor, zawsze łagodzący dramatyczne perypetie sceniczne - sprawiły, że jego utwory, nie dające się przyporządkować żadnej szkole literackiej, zadomowiły się w świadomości narodowej, stając się powszechnie cenioną wartością."Zemsta" należy do najbardziej znanych komedii Fredry. Akcja rozgrywa się w zamku, którego dwie części zamieszkują skłóceni ze sobą Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek.

Siedmiu zdrajców, dwóch okupantów, setki ofiar Nie każda historia ma szczęśliwe zakończenie, tak jak nie każda pieśń sławi bohaterskie czyny. Książka ta opowiada o losach zdrajców, którzy posłali na śmierć z rąk okupantów swoich towarzyszy broni i niewinnych cywilów. Osądzeni za swoje zbrodnie zostali zlikwidowani przez polskie podziemie. Kim byli agenci Gestapo i NKWD w szeregach polskiego podziemia? Dlaczego wstąpili na drogę zdrady? Jak unikali rozpracowania, działając na dwa fronty? Kiedy wpadli, jak wyglądało śledztwo w ich sprawie i akcja likwidacyjna?

Bezwzględne i okrutne. Ambitne i zaślepione. Zdolne do wszystkiego w imię III Rzeszy. Hermine Braunsteiner – strażniczka obozowa, znana jako „Kobyła z Majdanka”. Za najmniejsze przewinienie zadeptywała swoje ofiary na śmierć. Po wojnie ukrywała się w USA, gdzie odgrywała rolę idealnej pani domu. Pauline Kneissler – pielęgniarka, bez mrugnięcia okiem selekcjonowała chorych psychicznie „pacjentów”, którzy trafiali do komór gazowych. Uważała, że „śmierć przez zagazowanie nie boli”. Gertrud Scholtz-Klink – nadkobieta, oficjalna przywódczyni Kobiet Rzeszy, nie kwestionowała władzy mężczyzn i do końca życia wierzyła w narodowy socjalizm. Doprowadziła do sterylizacji swojej politycznej oponentki. Irmgard Furchner – ulubienica komendanta obozu KL Stutthof, skazana za współudział w zamordowaniu ponad 11 tysięcy osób. Podczas procesu w 2022 roku siedziała ukryta za ciemnymi okularami. Zarzut, że dopuściła się pomocy w okrutnym morderstwie na więźniach, uznała za bezpodstawny. Reportażysta Marek Łuszczyna dociera do szokujących historii kobiet służących ideom III Rzeszy i ujawnia ich krwawe zbrodnie. /Powyższy opis pochodzi od wydawcy/.

Książka do pierwszych prób w czytaniu oraz rozwijania zainteresowań przyrodniczych. Podstawowe informacje oraz ciekawostki o zwierzętach napisane są tu prostymi zdaniami i dużą czcionką, by ułatwić dziecku czytanie. Czytaj i zostań znawcą zwierząt! [nota wydawcy]

Książka do pierwszych prób w czytaniu oraz rozwijania zainteresowań przyrodniczych. Podstawowe informacje oraz ciekawostki o zwierzętach napisane są tu prostymi zdaniami i dużą czcionką, by ułatwić dziecku czytanie. Czytaj i zostań znawcą zwierząt! [nota wydawcy]

W historii Polski kobiety, żony i kochanki, miały bardzo często istotny udział w tworzeniu, rozwoju i upadku państwowości, a nierzadko bezpośrednio lub pośrednio wpływały na losy Europy. Niejednokrotnie to one właśnie, w najtrudniejszych dla kraju momentach, potrafiły zmobilizować swoich ukoronowanych mężów do podjęcia konkretnych, zdecydowanych działań. Nie brakowało również w naszej historii takich kobiet, które wykorzystując łoże, działały przeciwko rządzącemu współmałżonkowi i polskiemu państwu. Stawały się nieformalnymi ambasadorkami swoich rodzinnych krajów. Ogromna większość z nich była bowiem cudzoziemkami, znacznie lepiej wykształconymi od swoich nieokrzesanych mężów. W przeciwieństwie do nich umiały czytać i pisać, co więcej, znały często wiele języków obcych, interesowały się sztuką, nauką, dużo czytały, próbowały nawet skutecznie oddziaływać na życie polityczne kraju, do którego przybyły. Te kobiety nie tylko współtworzyły polską historię, lecz miały niekiedy istotny wpływ na rozwój naszej nauki i kultury. Przybliżały nas, jako społeczeństwo, do Europy, ale czasem również od niej oddalały. Powinno się o nich nieustannie przypominać, odrzucając zastane, obiegowe opinie dotyczące naszej przeszłości, traktujące wyłącznie o książętach i królach. Ich sukcesy i porażki, decydujące nierzadko o losach Polski, miały bardzo często swój początek nie tylko obok tronu, ale często także w łożnicach, alkowach czy buduarach.

Gdy świat cierpiał głód, one żyły w przepychu, wśród zrabowanych dzieł sztuki, niewolniczej służby, jedząc warzywa i owoce z ogrodów uprawianych przy obozach koncentracyjnych. Kochały, kłóciły się, rywalizowały o pozycję w oczach wielbionego Hitlera. Nieostrożne zachowanie kobiety mogło zniszczyć karierę i reputację męża w oczach nazistowskiej elity. Niemieckie żony stały u boku hitlerowskich zbrodniarzy, równie gorliwie jak oni wyznając nazistowską ideologię.

Jakimi kobietami były Gerda Bormann, Magda Goebbels, Carin i Emmy Goering, Ilse Hess, Lina Heydrich i Margaret Himmler, żony i przyjaciółki luminarzy III Rzeszy. Czy miały na nich wpływ? Ile wiedziały? Kobiety nazistów nie były postaciami drugorzędnymi, nieświadomymi czynów bliskich im mężczyzn. Życie u boku potwora było wyborem każdej z tych kobiet. Ta książka przywraca im miejsce na pierwszym planie niechlubnej historii.

Organizacja SS wzorowana była na zakonach rycerskich, choć Heinrich Himmler już w 1929 r. mówił o przekształceniu jej we wspólnotę rodów - mężczyzn i kobiet. Miała to być elita narodu niemieckiego i jednocześnie rasa panów, władająca podbitymi terenami. Wydany w 1931 r. "Rozkaz o zaręczynach i małżeństwie" precyzyjnie określał, jakie kryteria musi spełniać żona esesmana i jaką ma pełnić rolę - zgodnie z zamysłami Reichsführera SS. Liczne spośród żon esesmanów były nie tylko wtajemniczone w działalność swych mężów, lecz także aktywnie w niej uczestniczyły, były wspólniczkami w ich zbrodniach. Niektóre z nich mieszkały w osiedlach przylegających do obozów koncentracyjnych. Wychowywały tam dzieci, prowadziły życie towarzyskie, obchodziły święta, z zainteresowaniem zwiedzały miejsca pracy małżonków oraz przygotowywały się do pełnienia roli władczyń Wschodu. W swojej wnikliwej i świetnie udokumentowanej książce Gudrun Schwarz pokazuje splot cech charakteru i okoliczności, które sprawiły, że te niemieckie kobiety doskonale się czuły u boku zbrodniarzy, a nawet potrafiły określać życie w pobliżu obozu jako "idyllę". Książka "Żony SS-manów" obala mit, zgodnie z którym kobiety w nazistowskiej machnie zbrodni były jedynie ofiarami okoliczności - i pokazuje ich prawdziwe, przerażające oblicze.

AUDIOBOOK. Książka mówiona w formacie MP3. Z danych komendy głównej policji wynika, że z roku na rok rośnie liczba prób samobójczych podejmowanych przez młodych ludzi. Rośnie też liczba samookaleczeń. Dzieci często boją się, że zostaną niezrozumiane, że ktoś je oceni jako słabe, leniwe, głupie, uważają, że zawiodły swoją rodzinę. Przede wszystkim jednak boją się, że o ich chorobie dowiedzą się inni. Wstyd jest tu czynnikiem kluczowym. Bardzo ważne jest głośne mówienie o tym, czym jest depresja i do czego prowadzi, jeśli jest nieleczona.